Speelbord:

Opera

Uitgever: The Game Master
Jaartal: 2009
Aantal spelers: 2-4
Aangegeven spelduur: 90-120 min
Aangegeven leeftijd: vanaf 12 jaar
Spelauteur: Hans van Tol
FORUM-beoordeling: 8,0 / 10 (31 spelers)
Internet-beoordeling: 6,5 / 10 (6 websites)
Bezoekers-beoordeling: nog niet van toepassing
Globale beoordeling: 78 %
Te koop bij Adriaensen Speciaalzaak Gezelschapsspellen:
€ 34,70 (winkelprijs) € 31,20 (jaarledenprijs)
Spelregels:
Spelmateriaal: bijna volledig taalonafhankelijk (enkel tekst op de overzichtskaarten).
In dit bordspel bouwen de spelers prachtige operahuizen in de muziekperiodes van barok, klassieke tijd en romantiek.
Zij roepen hierbij de hulp in van 6 personages: een impresario, een architetto, een signora, een maestro, een critico en een esperto.
Door een gevarieerd programma met gerenomeerde componisten aan te bieden, trachten de spelers bezoekers te lokken en prestigieuze opvoeringen te doen vertolken in de mooiste zalen van het oude Europa en zelfs in het paleis van de koning.
Bij aanvang van het spel krijgt iedere speler een scherm, een puntenmarker, een budgetmarker, een startkapitaal en een operagebouw in Venetië, alwaar zijn eigen huiscomponist de eerste bezoekers in vervoering tracht te brengen.
Het spel duurt 9 spelrondes, verdeeld in 3 muziekepisodes. Elke muziekepisode bestaat uit 3 spelrondes en een telronde, precies zoals in het spel El Grande.
Elke spelronde bestaat uit 4 spelfases: een budgetfase, een actiefase, een inkomstenfase en een eindfase.
In de budgetfase bieden spelers tezamen en in het geheim een aantal dukaten. De hoeveelheid aan ingezette dukaten bepaalt het budget dat elke speler die ronde mag spenderen aan honoraria voor het inhuren van de voormelde 6 personages. Bovendien zal de speelvolgorde telkens worden bepaald in functie van de speler met het hoogste budget.
In de actiefase kiezen de spelers personages. Elk personage vraagt voor zijn diensten een honorarium: het beschikbare budget op de budgettabel wordt met het honorarium van het gekozen personage verlaagd. Als alle spelers hun budget hebben opgebruikt, geen personage meer willen kiezen of reeds op 3 personages beroep hebben gedaan, eindigt de actiefase.
Bij bepaalde personages (de impresario, architetto en signora, die functionarissen worden genoemd) mogen de medespelers ervoor opteren om tegen een vaste prijs ook gebruik te maken van die functionaris die door een andere speler gekozen werd.
Bij andere personages (de maestro, critico en esperto, die karakaters worden genoemd), wordt de spelfiguur van het betrokken karakter verplaatst naar een andere stad op het speelbord, alwaar de figuur zijn invloed doet gelden. De diensten van de maestro en critico gelden slechts voor 1 speler, de diensten van de esperto kunnen door iedere speler worden gebruikt, net zoals bij de functionarissen. Elk personage mag trouwens maar 1 maal per ronde worden gebruikt.
De essentie van het spel is om verschillende en bij voorkeur de op dat moment populairste componisten in je zalen te laten optreden. De 6 componisten in het spel (Beethoven, Händel, Monteverdi, Mozart, Verdi, Wagner) zullen strijden om de meeste roem, welke roem op de roemladder wordt weergegeven. Hoe meer de componisten optreden, hoe groter de roem wordt. Elke ronde kunnen een aantal muziekstukken van verschillende componisten worden gekocht met behulp van de impresario: hoe roemrijker de componist is, hoe duurder diens muziekstuk is. Enkel met behulp van de impresario mogen de muziekstukken in je zalen herverdeeld worden. Met de architetto kunnen operazalen worden gebouwd. De signora zorgt ervoor dat een speler 1 van zijn componisten in het Palazzo mag laten optreden, waarvoor hij uiteraard billijk vergoed wordt.
De karakters zijn daarentegen spelfiguren die zich tussen de steden op het speelbord verplaatsen: zij zorgen voor dubbele opbrengsten (maestro), verhoogde of verlaagde roem van een componist (critico) en extra punten (esperto).
In de inkomstenfase ontvangen de spelers dukaten, waarbij als principe geldt: hoe meer opera's in een gebouw worden opgevoerd, hoe hoger de inkomsten. Echter mogen in een operagebouw nooit dezelfde componisten optreden. Ze hebben immers geen tweelingbroers ;-)
Zelfs de huiscomponist die steeds een roemwaarde van nul heeft, kan op die wijze toch geld in het laatje brengen.
In de eindfase worden enkele handelingen gesteld, zoals het aanpassen van de roem van de componisten en het verschuiven van de rondemarker.
In de telrondes ontvangen de componisten punten (en ook bonuspunten voor één welbepaalde componist): pluspunten voor iedere opera die in de hoofdzaal van het gebouw ten berde wordt gebracht en minpunten voor iedere lege zaal in eigen operagebouwen.
Naarmate het spel vordert, kunnen de operagebouwen meer zalen bevatten.
De speler die op het einde de meeste punten heeft verzameld, wint het spel.

Opera is een erg goed en gebalanceerd bordspel. Al duurt het spel toch gemakkelijk een aantal uurtjes, toch heb je niet meteen de indruk dat je circa 3 uren hebt gespeeld. Je wordt door het thema van het spel waarachtig meegezogen in de muziekperiode van toen.
Omdat niet alle operagebouwen door alle spelers kunnen gebouwd worden, is het van belang om tijdig de hulp in te roepen van de architetto. Anderzijds leveren lege zalen (zonder muziekstukken) dan weer negatieve punten op. Je hebt elke ronde opnieuw een hoop tactische keuzes te maken en dat is leuk.
Al heeft Opera nét naast een nominatie voor de de Gouden Ludo 2010 gegrepen, het spel werd zowat door alle spellenclubs van FORUM-Federatie vzw erg goed bevonden.
Hopelijk zet dit jullie, beste lezers, aan om het spel onmiddellijk op de speltafel te brengen (voorzover dat nog niet gebeurd zou zijn) ;-)
En dan ga ik nu nog even wegsoezen op de vioolklanken van Verdi...

Overig spelmateriaal:
© Sven Talboom - 27.10.2010